անցավ ինը ամիս և նա ծնվեց։Գեղեցիկ կանաչ աչքերով Արիան որը նայում էր ինձ։Չըհասցրեցինք ուրախանալ երբ, բժիշկը ասաց․
Արիան տեսողության հետ խնդիրներ ունի և նա չի կարողանալու տեսնել։Նա կարող է տեսնել այն ժամանակ երբ նրան աչքերի վիրահատություն անենք, բայց այս վիրահատությունը արժի շատ-շատ գումար։
Մենք դատարկ էինք երբ այդ օրը եկանք տուն։
Արիան շատ հետաքրքիր երեխա էր։Չընայած տեսողության խնդիրների նա փորձում էր ամեն ինչ անել և հետաքրքրությամբ մոտենում էր ամեն ինչին։Ես այդ ժամանակ որոշում կայացրեցի, գրացնվել երիտասարդ բժիշկների ակումբ, որտեղ մեզ ծանոթացնում էին մարդու կըմախքին և ընդրանրապես մարդուն։Հայրիկը չէր սիրում այդ ակումբը, որորվհետև ակումբը շատ ժամանակ էր տանում, իսկ ես պետք է շուտ հասնեմ տուն, որպեսի նայեմ Արիանին։Երբ Արիան երկու տարեկան էր հայրիկը ինձ ասաց․
—Քո թանկարժեք ժամանակը ծաղսում ես ակուբում ժամանակ անցկացնելով ավելի լավ է սկսես գրել քան ժամանակ անցկանցես ակուբում։
Այս օրվանից ես սկսեցի կարճ, բայց հետաքրքիր պատմություններ գրել Արիայի համար։Իմ կարծիքով, նրան դուր էր գալիս իմ պատմությունները։
Շուտով ես սկսեցի նաև զբախվել ֆիզիկայով, և բնագիտությամբ։Ես իմ ամբողջ աշխատանքները ուղարկեցի նամակով Համասարան և լրացնելով թերթիկը։Մյուս օրը ինձ պատասխանեցին, և ես ընդունված էի համասարան ամբողջ չորս տարին անվճար կրթությունով։
Մույս շաբաթ իմ ընկերոջ ծնուդդ էր և ես ցանկություն ունեի մասնակցել, բայց հայրիկը ասաց որ ես պետք է մնամ Արիայի հետ որովհետև նա չի կարող մենակ տանը մնալ։
Ես որոշեցի այդ երեկո հագնել իմ գեղեցիկ զգեսը և թաքուն մասնակցել ծնունդդին։Ես մտածեցի որ ոչ մի բան չի պատահի, բայց երբ ես գնացի տուն ․․․․
Անանյան Մարիի բլոգ 