Ագաթա Քրիստին անգլիացի գրող է, «դետեկտիվների թագուհի»: Հեղինակ է ավելի քան հարյուրից ավելի պատմվածքների, տասնյոթ պիեսների, յոթանասունից ավելի դետեկտիվ վեպերի՝ թարգմանված տասնյակ լեզուներով։
Ագաթա Մերի Կլարիսա Միլլերը, ով հայտնի է իր առաջին ամուսնու՝ Քրիստի ազգանունով, ծնվել է 1890 թվականի սեպտեմբերի 15-ին Տորքեյում (Դևոն)։ Նրա ծնողները՝ Ամերիկայից հարուստ ներգաղթյալներ էին, իրենց դստերը լավ կրթություն էին ապահովել։ Ապագա գրողը մանկուց ուներ երաժշտական տաղանդ, բայց մարդկանց մոտ ելույթի վախը խանգարեց նրան շարունակել երգչուհու կարիերան։
1914 թվականին նա ամուսնացավ գնդապետ Արչիբալդ Քրիստիի հետ։ Նրանք աղջիկ ունեցան, սակայն որ ամուսնությունը քանդվել է։ 1930թ.-ին Ագաթան գնաց ճանապարհորդելու Իրաքով, որտեղ հանդիպեց հնագետ Մաքս Մալոուանին, ով շուտով դարձավ նրա ամուսինը:
«Դետեկտիվի թագուհու» գրական գործունեությունը
Առաջին համաշխարհային պատերազմի տարիներին ապագա գրողն աշխատել է որպես բուժքույր, ուսումնասիրել դեղագիտությունը։ Դրա շնորհիվ նա սկսեց լավ հասկանալ թույները, ինչը հետագայում օգտակար դարձավ դետեկտիվ պատմություններ ստեղծելիս: Հերթափոխի միջև ընկած ազատ ժամանակ Ագաթան փորձում էր գրել սեփական պատմությունները:
Նրա առաջին աշխատանքը հինգ անգամ մերժվել է բրիտանական հրատարակիչների կողմից, սակայն գիրքը հրատարակվել է 1920 թվականին։ Շուտով գրողը հրատարակեց մի շարք ստեղծագործություններ, որոնց գլխավոր հերոսը բելգիացի հետախույզ Էրքույել Պուարոն էր։ Քիչ անց հեղինակը հանդես եկավ միսս Մարփլի կերպարով։ 1958 թվականից Քրիստին գլխավորել է Անգլիական դետեկտիվների ակումբը։
Գրողը շատ պատմություններ է հորինել, որոնցից շատերը նկարահանվել են.
«Բերտրամ հյուրանոց»;
«Տասը փոքրիկ հնդկացիներ»;
«Սպանություն Արևելյան ճեպնթացքում».
1971 թվականին Ագաթա Քրիստին իր գրական նվաճումների համար պարգևատրվել է Բրիտանական կայսրության շքանշանով, որի կրողներն ստանում են նաև ազնվականության «Դեյմ» կոչումը, որն օգտագործվում է իրենց անունից առաջ։ Հայտնի գրողը մահացել է 1976 թվականի հունվարի 12-ին և թաղվել անգլիական Չոլսի գյուղի գերեզմանատանը։
Սեփական կարծիք
Ագատա Քրիստի վեպերը արժի կարդալ ամեն տարիքում։Հատկապես առաջարկում եմ կարդալ <<Եվ ոչ ոք չմնաց>> դետեկտիվ վեպը որից ես ինքս չկարողացա կտրվել։Ցանկանում եմ որ հիշողությունս ջնջեն որ մի անգամ էլ կարդամ։Իմ համար Ագատա Քրիստին եղել է ու միշտ կլինի ամենալավ դետեկտիվի գրողը։